قوانين ويزاي شينگن اروپا

قوانين ويزاي حوزه شينگن (اروپا) به قوانيني گفته مي‌شود که توسط اتحاديه اروپا تعيين و در حوزه شنگن و ديگر اعضاي اتحاديه اروپا به اجرا در مي‌آيد. اين قوانين مي‌گويد اگر فردي غير اروپايي بخواهد به کشورهاي عضو اتحاديه اروپا، حوزه اقتصادي اروپا، سوئيس، کرواسي، بلغارستان، قبرس يا روماني شود بايد ويزاي شنگن دريافت کند.

حوزه شنگن شامل 22 کشور عضو اتحاديه اروپا و چهار کشور غير عضو ايسلند، ليختن‌اشتاين، نروژ و سوئيس مي‌شود. بلغارستان، کرواسي، قبرس و روماني هنوز عضوي از شنگن نيستند اما قوانين ويزاي آنها بر اساس قوانين ويزاي شنگن بنا شده‌است.^[1] با در نظر گرفتن اهداف سفر، ويزاي عادي شينگن به چهار نوع C, B، A و D تقسيم مي‌شود.

منطقه شنگن 26 کشور را شامل مي‌شود. اين کشورها عبارتند از: اتريش، بلژيک، جمهوري چک، دانمارک، استوني، فنلاند، فرانسه، آلمان، يونان، مجارستان، ايسلند، ايتاليا، لتوني، ليختن اشتاين، ليتواني، لوکزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، اسلواکي، اسلووني، اسپانيا، سوئد و سوئيس

منبع : ويکي پديا